از رنجی که میبریم

بلاگ‌رها تنهاترین آدم‌های روی کُره‌ی زمین هستند. هرقدر هم در متن‌هاشان نشان دهند همه چیز آرام است و آن‌ها چه‌قدر خوش‌حال هستند! هیچ‌وقت، هیچ‌کس، لذتِ قدم‌زدن‌های دو‌نفره را با یک‌جا نشستنِ تنها گوشه‌ی اتاق، لذتِ لمسِ دست‌های گرم و نرم را با لمسِ دکمه‌های سرد و سختِ کی‌بُرد، لذتِ فروبردن سر در یقه‌ی کاپشن برای رهایی از سرمایی که به خاطرش به جان خریده‌ای را با پوشیدنِ لباسِ نازکِ خانه، لذتِ شنیدنِ گرم‌ترین کلمات را با خواندنِ کلماتِ سرد و خشک و بی‌روح، لذتِ نفس‌کشیدنِ بوی عطر تن را با بوی سی‌پی‌یویِ داغ‌شده و لذتِ درکِ حضور را با تخیلِ وجود عوض نمی‌کند. هیچ‌وقت، هیچ‌کس!