نمیدانم تا کِی و کجا قرار است خودمان را سانسور
کنیم و واقعیت را پشت یک نقاب به ظاهر زیبا مخفی کنیم؟ تا کی قرار است با توهم «با
فرهنگ» بودنمان سر کنیم و آن را پشت تریبونهای
مختلف جار بزنیم؟ باید قبول کنیم که همه کسانی که جلوی ساختمان پلاسکو تجمع کردهبودند
و با گوشیهاشان مشغول ثبت سوژه برای صفحههای
مجازیشان بودند ایرانی بودند. باید قبول کنیم ما ایرانیها
استاد انتقاد از دیگران هستیم، اما به خودمان که میرسد انتقاد
مساوی می شود با کفر و دشمنی و تخریب. اگر خدایی ناکرده به دلیل دیر رسیدن ماشین
آمبولانس، آتشنشانی و... اتفاقی برای کسی بیفتد(که متاسفانه میافتد) ما هستیم که
فضای مجازی را پر میکنیم از پستها و هشتگهای بیمسئولیتی و بیلیاقتی فلان
ارگان و بهمان مسئول. یک درصد هم احتمال نمیدهیم که خودمان، با تجمع در محل
حادثه، با راه ندادن به ماشین امدادی و ... باعث دیر رسیدن امداد و کشته شدن عدهای
شده ایم.
اهالی رسانه هم حال و روز بهتری ندارند. برخی منتظرند
که اتفاقی رخ دهد و شروع کنند به تسویه حساب های سیاسی شان. همه سعیشان را میکنند
که مسئولیت اتفاق را هرطور شده به گردن جناح انتقام منصفانه!...
ما را در سایت انتقام منصفانه! دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 9vrtakalllom1 بازدید : 137 تاريخ : شنبه 30 بهمن 1395 ساعت: 15:23